DOGOTERAPIA, zwana też kynoterapią, jest taką formą terapii, dzięki której możemy pomóc dziecku w poprawie jego funkcjonowania i w stawaniu się bardziej samodzielnym.

Różni się od innych terapii tym, że na zajęciach obecny jest pies.

To on pomaga dziecku uwierzyć w siebie, poczuć się potrzebnym     i kochanym. Kontakt z psem umożliwia stymulację zmysłu wzroku, słuchu, dotyku i węchu. Wizycie czworonoga towarzyszy bardzo wiele emocji co wyzwala spontaniczną aktywność ruchową jak         i werbalną. Osoby uczestniczące w zajęciach mają okazję do ekspresji swoich uczuć i przeżyć oraz do relaksacji i wyciszenia. Pies nie ocenia, nie śmieje się z niepowodzeń, nie wyjawi powierzonych mu sekretów, akceptuje nas takimi jakimi jesteśmy, jest cierpliwy     i zawsze chętny do zabawy, a jego przyjaźń jest bezwarunkowa. To dzięki temu jego obecność na zajęciach terapeutycznych jest doskonałą motywacją do podejmowania aktywności. Oczywiście, aby dogoterapia odnosiła jakikolwiek skutek nie wystarczy, że pies będzie po prostu obecny na zajęciach. Ta forma terapii wymaga, tak jak inne, dużego nakładu pracy zarówno terapeuty jak i dziecka, ale różni ją od innych to, że maluchy tak naprawdę nie odczuwają, że są poddawane kolejnym oddziaływaniom rehabilitacyjnym. Jest to dla nich najzwyczajniej w świecie dobra zabawa. I tak dzieci uczą się m.in. orientacji w schemacie ciała człowieka i psa, rozróżniania kolorów, orientacji w przestrzeni, samodzielności, prawidłowych zachowań w stosunku do psa. Zajęcia zawsze prowadzone są w określonej kolejności. Zastosowanie rytmiczności podczas spotkań z psem wprowadza porządek i zapewnia uczestnikom poczucie bezpieczeństwa, ponieważ żeby osiągnąć zamierzone efekty, dziecko musi czuć się ważne, potrzebne i bezpieczne.